Active Inference
Levende organismen zijn voortdurend in interactie met hun omgeving om te kunnen blijven bestaan. Friston en anderen spreken over homeostase.
Het ging er al eerder over dat in beginsel een eenvoudig systeem genoeg is: een receptor om een omstandigheid gewaar te kunnen worden, een regelcentrum dat regie voert op basis van bepaalde bandbreedtes en een effector om arbeid te verrichten die nodig is om bij eventuele overschrijding van de bandbreedtes het systeem weer binnen de grenzen te brengen.
Bron: Active Inference (Parr, Pezzulo en Friston)
De werkelijkheid is minder eenvoudig, uiteraard. Het is niet zo simpel dat een organisme via zintuigen rechtstreeks is aangesloten op de buitenwereld en dat er vanuit het regelcentrum direct commando’s verstuurd kunnen worden om aanpassingen aan die buitenwereld te doen.
Friston cs schrijven in hun recente boek Active Inference: “Active Inference is a normative framework to characterize Bayes-optimal behavior and cognition in living organisms.” Het ‘normatieve’ in dit citaat geeft aan dat er een overheersend imperatief is voor gedrag en cognitie van levende organismen: het minimaliseren van “surprise“, discrepantie, in hun sensorische waarnemingen. Dit is een belangrijk mechanisme binnen het Free Energy Principle, dat onlosmakelijk met Friston is verbonden.
Ik wil gaan begrijpen hoe dit framework er uit ziet en op deze site verslag doen van mijn bevindingen. Van wat ik er alvast van gezien heb is het een pittige inhoud, zowel feitelijk qua wiskunde en neurowetenschap zeg maar, als conceptueel. Aan de wiskundige kant is er veel contra-intuïtief en het gedachtegoed van Friston wordt door velen als tamelijk ontoegankelijk gezien. Illustratief is misschien zijn eigen notitie in het voorwoord van het boek: “I have a confession to make. I did not write much of this book. Or, more precisely, I was not allowed to. This book’s agenda calls for a crisp and clear writing style that is beyond me.”
In het inleidende hoofdstuk is een soort routekaart opgenomen voor de concepten die je langs moet, met een high road en een low road die elk op eigen manier bij Active Inference uitkomen. Die kaart wordt ook mijn checklist voor de komende tijd. Het boek zelf geeft er uiteraard uitwerking aan, maar ik wil zelf waar mogelijk op zoek naar oorsprong van de gebruikte concepten en ideeën, en zo ook lezen en schrijven over de historische herkomst en context.
Routekaart
Hieronder staat de routekaart zonder commentaar, maar merk op dat ‘Bayes’ op een aantal plaatsen op de low road wordt genoemd.
Bron: Active Inference (Parr, Pezzulo en Friston)